Hoi!

We zijn weer een week verder en dieper de Indonesische wereld ingedoken.
Helaas begon de eerste dag in Yogyakarta niet heel goed, want Lisanne was wat ziek geworden, waardoor we 's middags onze stadstoer hadden afgebroken. Die ochtend hebben we nog wel het paleis van de sultan bezocht, dat was een beetje karig optrekje om eerlijk te zijn, het dansoptreden op een binnen pleintje was dan nog wel aardig. Het mooiste was nog wel de kennismaking met de Indonesische toeristen. Voor grote groepen schoolkinderen waren wij veel interessanter dan het paleis zelf wat na een tijdje wel begon te irriteren, vooral Lisanne die zich al niet meer zo lekker voelde kon er niet meer om lachen. Elke paar seconden kwam er wel weer een deugniet op ons af voor een fotosessie. Het ergste was dat zelfs 40jarige Chinezen ons wilde fotograferen alsof we een dierentuin attractie waren... 'S Middags hebben we doorgebracht bij ons guesthouse dat zowaar een zwembad had.
De volgende dag ging de wekker om half 5 om op tijd bij Borobodur te zijn: een prachtige tempel die ooit midden in de jungle lag, helaas vandaag de dag iets toerist vriendelijker gemaakt maar de tempel zelf was er niet minder mooi om. Zeker als je met ze tweeën over de terrassen kan lopen (de mensen die er waren gingen gelijk naar de top) is het een best magische plek, op zich niet zo vreemd voor de grootste boeddhistische die  al meer dan 1000 jaar staat. In de middag gingen we richting Prambanan een groot hindoeïstisch tempelcomplex. Ook prachtig, zeker omdat we bij een van de grootste tempels we helemaal alleen waren, en dan is het toch allemaal net iets mooier.
De volgende dag was weer een reisdagje we gingen op weg richting tawangmangu een koel bergdorpje vlakbij een vulkaan, waar een fantastische wandeling hebben gemaakt door de binnenlanden van Java, en onderweg een 100 meter hoge waterval niet hebben overgeslagen, en eindigde bij een vreemde tempel. Heerlijk om weer weg te zijn uit de hitte van yogya!
De tweede dag hebben we de plaatselijke bazaar bezocht wat ook een belevenis op zich was aangezien ze hier geen woord Engels spraken.
De laatste dag hebben we hier in de ochtend nog een scooter geleend om naar een kratermeer te rijden waar het helaas weer een stuk toeristischer was al was de rit er naartoe prachtig. Het mooiste was nog van ons verblijf in tawangmanggu was ons slaapplek, we waren uitgekomen bij een groot koloniaal gebouw, waar Soekarno ook geslapen heeft volgens al het aanwezige personeel. We waren ook de gehele tijd de enige gasten. Door een vriendelijke en de enige echte hotelman en lisanne haar nieuwe Indonesische vriendin was het een zeer interessant verblijf. Al was het hotel wel toe aan een zeer grote opknapbeurt (iets met niet durven douchen). Het bleek dat de vrouw van iemand die bij het hotel werkte Nederlands kon en die vond het maar wat leuk om Nederlands te spreken. We hebben een scootertocht door de omgeving gemaakt en heb daarbij van alles over de cultuur gehoord. Het begon al dat ze een uur te laat kwam, heel Javaans dacht ik eerst maar nee, de 1e vrouw van haar schoonvader was overleden. Nog altijd hebben de mannen meerdere vrouwen. Vervolgens bleek zij christelijk en haar man dus moslim, dus ze hoopte maar dat zij de enige vrouw zou blijven... Raar gedoe. Wel heel leuk om te zien hoe de christenen en moslims hier samen leven!
Die avond zouden we de nachttrein nemen naar Malang alleen hebben we dus wel in Solo (grote stad vlakbij tawwangmangu) van 4 tot 11 moeten wachten maar het werd een leuke avond in een studentenrestaurantje/café in Solo.
Op dit moment hebben na een nachttrein ons getrakteerd op een iets luxer verblijf in Malang waar we even rusten om maandag een vulkaan te gaan beklimmen, Bromo wat een van de mooiste plekjes van Java zou moeten zijn!  Vannacht moeten om 01:00 gaan we met een jeep die kant om daar ook de zonsopgang mee te maken!
Verder proberen we steeds meer bij de straat tentjes te eten tussen de locals wat leuke maar ook wat moeizame gesprekjes oplevert. En de namen van de mensen zijn vaak ook zo lastig, of ze spreken het vaag uit, dat we ze bij de thuiskomst vaak alweer vergeten zijn.

Tot volgende keer, dan vanuit Bali!

P.s. Leuk om alle reacties te lezen!